HISTORIA SPECJALNEGO OŚRODKA SZKOLNO-WYCHOWAWCZEGO W GŁOGOWIE
W okresie międzywojennym w budynkach SOSW w Głogowie przy ulicy Staszica 17 mieściły się: szpital miejski i szkoła chłopięca. W czasie II Wojny Światowej oba budynki zajęte były przez szpital. W dniu 30 stycznia 1960 roku Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Głogowie przekazało Kuratorium Okręgu Szkolnego w Zielonej Górze obiekt w celu zorganizowania Państwowego Zakładu Wychowawczego dla dzieci upośledzonych umysłowo. Zarządzeniem Ministerstwa Oświaty z dnia 21 czerwca 1960 roku w obiekcie przy ulicy Staszica 17 w Głogowie utworzony został Państwowy Zakład Wychowawczy.
Kuratorium Okręgu Szkolnego w Zielonej Górze organizację zakładu powierzyło Czesławowi Ziętkowi. On też został pierwszym dyrektorem zakładu i pełnił tę funkcję do 1976 roku. Przekazany obiekt zniszczony był w bardzo poważnym procencie na skutek działań wojennych oraz niezagospodarowania go w okresie powojennym. Kuratorium Okręgu Szkolnego w Zielonej Górze zarządzeniem z dnia 1 października 1960 roku utworzyło przy Państwowym Zakładzie Wychowawczym Szkołę Podstawową Specjalną. Szkoła już faktycznie istniała od 1 września 1960 roku. Liczyła 34 uczniów w dwóch oddziałach łączonych klas I-IV. (klasy I-II uczył Antoni Wożniak a III-IV Czesław Ziętek).
W lutym 1961 roku w odremontowanych pomieszczeniach szkolnych na I i II piętrze utworzono internat zakładowy. Pierwszych czworo dzieci przybyło 10 lutego 1961 roku. Na stanowisko wychowawcy internatu przyjęto Halinę Aleksandrowicz i Teresę Birkowską. W okresie od lutego do czerwca 1961 roku do zakładu przybyło 38 dzieci. Pozwoliło to zaniechać prowadzenia nauki w klasach łączonych. Do szkoły przyszły: Katarzyna Kurcz i Helena Brzezińska. W ostatnim dniu nauki szkoła liczyła 74 uczniów. W roku szkolnym 1961/1962 głównym zagadnieniem, wokół którego koncentrowała się praca zakładu było możliwie szybkie uporządkowanie obejścia zakładu i przeprowadzenie adaptacji głównego budynku. Do pracy przy uporządkowaniu terenu z gruzu włączono całą młodzież zakładu, wykorzystując tę pracę jako bardzo ważny element wychowania przez pracę.
Z powodu zbyt późnego ukończenia remontu głównego budynku zakładu i rozpoczęcia remontu kapitalnego szkoły nauka w zakładzie w roku szkolnym 1963/1964 rozpoczęła się dopiero 1 października 1963 r. Oddanie do użytku nowego budynku zakładu pozwoliło znacznie zwiększyć liczbę dzieci w szkole i internacie. W 1963 roku po raz pierwszy zakład przyjął do internatu chłopców i to od razu w bardzo dużej liczbie, tak że trzeba było utworzyć aż trzy grupy chłopców. Liczba chłopców w internacie i w szkole od razu przewyższyła liczbę dziewcząt. W roku szkolnym 1963/64 na terenie szkoły została zorganizowana drużyna harcerska obejmująca same starsze dziewczęta. Drużynową drużyny nieprzetartego szlaku została Walentyna Krawiec.
Zarówno w internacie jak i w szkole zaczęto w szerokim zakresie realizować zasadę wychowania przez pracę. Dzieci utrzymywały czystość w pomieszczeniach, wykonywały prace pomocnicze usprawniające funkcjonowanie internatu oraz zarobkowe. W okresie jesiennym i wiosennym pracowano przy uporządkowaniu obejścia zakładowego, na którym było pełno gruzów i śmiecia.
Z początkiem roku szkolnego 1964/65 utworzono Zasadniczą Szkołę Zawodową Specjalną dla dzieci o obniżonej sprawności umysłowej (krawiectwo damskie lekkie — L. Paliga, stolarstwo) oraz klasy specjalne szkoły podstawowej dla przerośniętych wiekiem, w których prowadzono naukę przysposobienia zawodowego (rolnictwo-ogrodnictwo).
W 1964 roku zacieśniano współpracę szkoły i internatu między innymi przez porządkowanie skweru przed zakładem i urządzenie terenu rekreacyjnego (wg projektu Antoniego Woźniaka).
Z okazji XX rocznicy wyzwolenia Głogowa zorganizowano wystawę prac uczniowskich, którą zwiedził inspektor szkolny oraz przedstawiciele władz powiatowych. Uczniowie brali udział w inscenizacji o obronie Głogowa. Placówkę często odwiedzali studenci Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie celem odbywania praktyki pedagogicznej. W Zasadniczej Szkole Zawodowej dziewczęta uczyły się krawiectwa damskiego lekkiego i dziewiarstwa maszynowo-ręcznego, a chłopców stolarstwa i ślusarstwa.
W związku z obchodami 1000 lecia Państwa Polskiego na terenie zakładu posadzono drzewa i krzewy owocowe i ozdobne. Wybudowano boisko do siatkówki, uporządkowano ogrodnictwo szkolne, pracowano przy porządkowaniu skwerów i parków miejskich. W roku szkolnym 1967/68 na terenie zakładu działały koła zainteresowań: SKS, chór (B. Wiśniewska), zespoły taneczne (Ł. Ritershofen, T. Birkowska), zespół muzyczny (St. Sadowski), kółko gotowania (B. Grudzaj), kółko fotograficzne (Z. Sobol).
12 maja 1968 roku zespół taneczny szkoły zawodowej brał udział w przeglądzie rejonowym zespołów artystycznych szkół średnich zajmując II miejsce (przygotowała go Teresa Birkowska). Wszelkie stroje ludowe dla zespołów zostały uszyte przez uczennice szkoły zawodowej (pod kier. H. Kacprzak).
Zarządzeniem Kuratora Okręgu Szkolnego w Zielonej Górze z dnia 1 stycznia 1971 roku zmienia się nazwę Państwowy Zakład Wychowawczy w Głogowie na Ośrodek Szkolno-Wychowawczy. Ministerstwo Oświaty i Szkolnictwa Wyższego pismem z dnia 17 lutego 1971 roku nadało Ośrodkowi Szkolno-Wychowawczemu w Głogowie imię Marii Konopnickiej. W roku szkolnym 1971/72 rozpoczęto w czynie społecznym budowę sali gimnastycznej. Oddanie sali gimnastycznej do użytku uczniów — wychowanków nastąpiło w 1974 roku w obecności Ministra Oświaty i Wychowania.
17 października 1978 roku obowiązki dyrektora Ośrodka od Wacława Wacha przejął Antoni Woźniak.
16 października 1981 roku w czasie uroczystości Dnia Nauczyciela nastąpiło oddanie do użytku budowanej w czynie społecznym auli szkolnej. Największy wkład pracy w budowę auli włożyli: Cz. Gmyrek, K. Maliszak, K. Jaślan, A. Woźniak oraz w końcowej fazie dekoracji S. Nikadon
W dniach 27-28.05.1983 r. w OSW w Głogowie odbyły się centralne zawody konkursu o tytuł „Najlepszy w zawodzie ślusarz” dla uczniów zasadniczych szkół zawodowych specjalnych. Konkurs zorganizowany został przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania oraz Centralny Zarząd Spółdzielni Inwalidów w Warszawie. W konkursie brało udział 29 drużyn z różnych województw. Reprezentanci OSW w Głogowie wywalczyli I miejsce dla województwa legnickiego. Zawodników przygotowali: L. Fijałkowski, St. Baier i A. Żuk.